14 graden, regen, wind en een trui, fijne zomervakantie! Uiteraard is niet elke dag zo maar sinds de kids zomer vakantie hebben, werkt het weer niet heel erg mee. In Ierland begint de zomervakantie begin juni. Dat betekend dat ik van 2 kinderen per dag naar alle 5 per dag ga. Genieten! Dat vraagt toch wel even heel wat meer energie.

In het eerste weekend van juni heb ik afscheid moeten nemen van mijn travel buddy en inmiddels ontzettend goede vriendin. Van elk weekend samen op pad, naar zelf mijn weekenden maar gaan invullen. Met een top laatste weekend in Dublin, onze tijd samen in Ierland goed afgesloten met avonden op stap en de Howth cliff walk. Gelukkig met een zon en lekker weer. Na dat ik haar heb uitgezwaaid en weer terug ben gegaan naar Cork, had ik nog 5 weekenden over die ik zelf moest gaan invullen.

Een van de weekenden ben ik naar Westport gegaan en eigenlijk vrij weinig onderzoek gedaan naar de dingen die ik daar kon doen. Alleen voor de zondag had ik wat gepland maar ik zou er 3 dagen doorbrengen. ‘s Avonds toen ik aankwam nog even snel gekeken wat er in de buurt te doen was voor de dag erna. Dus op zaterdag weer een ritje van anderhalf uur met de bus naar Achill Island waar ik wel even de Slievemore mountain op ging lopen. Aangekomen bij de berg en 10 stappen verder, kwam ik er achter dat het pad die er op internet stond gewoon recht omhoog de heuvel op was en je het pad zelf maar moest vinden. Na 100 meter begon ik me toch af te vragen waarom ik dacht dat dit een leuk idee was. Maar, ik was er aan begonnen dus ik zou nu naar de top gaan ook. Onderweg zag ik achter mij een andere vrouw ook de berg op gaan met nordic walking poles. Ik had bedacht dat zij wel een idee had wat ze aan het doen was dus ik ben wat langzamer aan gaan doen zodat zij langs mij kwam en ik haar pad kon gaan volgen. Iets later kwam er ook nog een man de berg op. Gedurende de wandeling bereikten we elkaar en kwamen we erachter dat alleen de man wist wat hij aan het doen was. We besloten met zijn drieën naar de top te gaan. Achteraf enorm blij mee. Anders was ik denk ik toch weer omgedraaid. Het uitzicht was het zeker waard! De tocht naar beneden, aan de andere kant van de berg, beviel me wat beter. 600 meter omhoog en 600 meter weer naar beneden.

Gezien ik zo’n ervaren hiker ben vond ik het wel een goed idee om dag 2 ook een berg op te gaan. Deze berg had ik al immers gepland. Onder aan de berg had ik toch opnieuw mijn bedenkingen, maar ik ben er weer voor gegaan. Croagh Patrick is een bekend pelgrimspad. Een wandeling naar de top op 800 meter. Om de 100 meter had ik even een adem pauze. Het ging aardig steil omhoog maar er was tenminste een pad. Toen ik dacht dat ik er bijna was en het hoekje van de berg om ging, bleek ik op de helft te zijn en was de andere helft van de berg verstopt in de wolken. Dus vrolijk door. Ik kwam steeds verder in de wolken, het pad was steeds slechter en mijn benen waren er steeds meer klaar mee. Met een korte lunchpauze in de wolken toch na een wandeling van 2 uur, de top weten te bereiken. Gelukkig was het inmiddels wat opgeklaard waardoor ik wel wat uitzicht had. Van het uitzicht genoten en de wandeling weer naar beneden ingezet.

Het was heerlijk om alleen een weekend weg te zijn en zelf te kunnen bepalen wat ik wou doen. Het weekend daarna had ik alleen wel heel hard nodig om bij te komen en voor te bereiden op de start van de zomervakantie van de kinderen.

Gezien het weer nog niet enorm mee zit en mijn vertrek steeds dichterbij komt, wordt er veel gebakken zodat de oudste het recept van onder andere de eierkoek kan leren. Verder zijn het nu erg lange dagen. Elke dag een korte wandeling en als het mijn host moeder uit komt worden we voor een paar uurtjes afgezet bij het dierenparkje.

Het aftellen is nu echt begonnen. De helft van de koffer is al ingepakt en alle spullen verdwijnen beetje bij beetje. Nog 2 weken werken, gaat nu toch wel heel snel.